Αυτό το παράδειγμα είναι για εσάς που πιστεύετε ότι ηγέτες και καλλιτέχνες μπορούμε να βρούμε μόνο στις επιχειρήσεις και στην πολιτική. Στη φωτογραφία βλέπετε τα αποδυτήρια μιας ερασιτεχνικής ποδοσφαιρικής ομάδας της Αχαΐας
Αυτό το παράδειγμα είναι για εσάς που πιστεύετε ότι ηγέτες και καλλιτέχνες μπορούμε να βρούμε μόνο στις επιχειρήσεις και στην πολιτική. Στη φωτογραφία βλέπετε τα αποδυτήρια μιας ερασιτεχνικής ποδοσφαιρικής ομάδας της Αχαΐας
Το 2018 όταν κυκλοφόρησε το βιβλίο του Στέφανου Ξενάκη «Το Δώρο», το αγόρασα σχεδόν αμέσως, όχι γιατί μου έκανε κλικ ο τίτλος ή οι ιστορίες αρχικά, αλλά γιατί στο πλαίσιο της «βιβλιοφαγίας» μου, διάβαζα ό,τι έπεφτε στα χέρια μου. Μετά έγινα πιο επιλεκτικός. Οι ιστορίες του με άγγιξαν, ίσως γιατί είναι απλές, με ήρωες και ηγέτες καθημερινούς ανθρώπους.
Οι περισσότεροι πάσχουμε από το σύνδρομο της μη δράσης. Τι ακριβώς είναι αυτό το σύνδρομο; Δεν κάνουμε τίποτα για να πάρουμε τη ζωή στα χέρια μας.
Μου λέει συχνά φίλος μου, που έχει αρρώστια με τη γυμναστική: «Ξέρεις τι θα ήθελα; Να έχω μία αίθουσα και να βάλω μέσα μηχανήματα γυμναστικής για να γυμνάζομαι με την ησυχία μου. Αλλά είναι άπιαστο όνειρο. Δεν έχω τα χρήματα».
Για μένα ο Νοέμβριος είναι ένας ιδιαίτερος μήνας. Η κόρη μου έχει γενέθλια σε λίγες ημέρες, κλείνει τα 8.